i, n. en (poët.) samengetr. nīlum, i, n.
1. subst., niets, de nihilo fieri, uit niets, Cic., ad nihilum redigere, vernietigen, Liv., ad n. venire of recidere, Cic., of in nihilum interire of occĭdere, Cic., te niet gaan, vernietigd worden, pro nihilo est, het is zo goed als niets, Cic., pro n. putare of ducere, Cic., of habere, Liv., nihili pendĕre, Ter., of facere, Cic., voor niets achten, non nihilo (enigermate) aestimare, Cic., de nihilo, om niets, zonder reden, Liv., nihilo (niets) maius, Cic., nihilo secius, desniettemin, Caes., nihilo magis, Cic., of n. plus, Ter., evenmin, nihilo minus = desniettemin, evengoed, ook m. quam, Cic., of = minder dan niets, Ter.
2. adv., in geen opzicht, geenszins.
