cūtus (quūtus) sum (3);
1. intr., spreken, de alqa re, de alqo, Ter., Cic., Liv., cum alqo, Ter., Cic., inter se clare, luid, Plin. ep., male loqui, kwaad spreken, Cic., alci male, kwaad van iemd spreken, uitschelden, beschimpen, Ter., pro alqo loqui, voor iemd = tot iemds verdediging, of = in iemds naam, Cic., apud of ad (voor) alqm, Cic., apud populum aut in senatu, Cic., adversus alqm, Ter., of ad alqm, Verg., tot iemd gewend, ut consuetudo loquitur, zoals men gewoonlijk zegt, Cic., res ipsa loquitur, Cic., pinus loquentes, ruisend, Verg.
2. trans., spreken, zeggen, quid loquar de militari ratione, Cic., quum loquimur terni, wanneer wij zeggen terni, Cic., loquuntur m. volg. acc. c. inf., men spreekt, men zegt, Cic., Verg.; overdr., quum P. Africani historiae loquantur m. volg. acc. c. inf., daar de geschiedenis van P. Africanus bericht, dat enz., Cic. | altijd van iets spreken, classes, Cic. | noemen, vermelden.
