I. lēvis (laevis), e
1. glad. | in ’t bijz., glad = blank, pocula, Verg.; zonder baard, iuventas, Hor., kaalhoofdig, senex, Ov., jeugdig, schoon, pectus, Verg., umeri, Verg., en = opgesmukt, quum sit vir levior ipsā, Ov.; glibberig, sanguis, Verg.
2. overdr., glad, vloeiend, oratio, Cic.
II. lĕvis, e
1. eig., (van gewicht) licht, armatura, Caes., concr., lichtgewapende soldaten, Cic.; poët. m. volg. inf., fig., Pergama fessis Graecis leviora tolli, als een lichtere last om op te heffen (= lichter te vernietigen), Hor.| poët., (met betrekking tot de beweging) licht = snel, gezwind, vluchtig, cursus, Phaedr., cervus, Verg., hora, Ov. | (van gehalte) licht, schraal, humus, Curt.; poët., populi, de lichaamloze volken = de schimmen (der onderwereld), Ov. | (met betrekking tot de werking) niet drukkend, licht, zacht, somnus, Hor., vinum, Suet.
2. overdr., licht, onbeduidend, gering, dolor, Cic., auditio, los gerucht, Caes., subst., in levi habere, een kleinigheid achten, Tac.; poët., van gedichten van een lichte soort, erotische-, luchtige gedichten, fabels enz., Musa, Ov., levi calamo ludere, Phaedr.; onbeduidend, niet veel betekenend, causa, Caes., auctor, Liv., pecunia, Cic., levia conquirere, Cic. | licht = draaglijk, reprehensio, Cic. | lichtzinnig, wankelmoedig, onbestendig, onvast, homo, iudices, Cic., amicitia, Cic.; ijdel, leugenachtig, onwaar, sit precor illa levis, Tib.
