ōnis, f. een Romeins legioen (legerafdeling van 4200—6000 man, uit 10 cohorten bestaande, waarbij nog 300 ruiters kwamen). | overdr., corps (van de troepen van andere volken); poët., in ’t alg., een schaar gewapenden, leger; fig., legiones parat, hulpmiddelen, Pl.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
