horrŭi (3);
1. (van iets) stijf staan, brachia horrescunt villis, Ov., seges (= odes) horrescit ensibus strictis, Verg.; (van de zee) onstuimig worden; poet. (van het graan) op en neer golven.
2. (van vrees enz.) ineenkrimpen, rillen, huiveren, sidderen. | trans., (voor iets) huiveren, sidderen, morsus futuros, Verg., c. inf., Cic.
