ōnis, f.
1. (in de rhetorica) ontwikkeling, uiteenzetting, bespreking, behandeling, afdoening.
2. tocht tegen de vijand, onderneming, te velde, expeditie.
Gepubliceerd op 14-02-2022
betekenis & definitie
ōnis, f.
1. (in de rhetorica) ontwikkeling, uiteenzetting, bespreking, behandeling, afdoening.
2. tocht tegen de vijand, onderneming, te velde, expeditie.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: