(1);
1. trans., uitblazen, -ademen, vooral animam, Cic., of extremum halitum, Cic. poët., ook alleen efflare, Cic. poët., de laatste adem uitblazen, quod moriens efflavit, met zijn laatste ademtocht uitsprak, Flor.
2. intr., naar buiten spatten, vonken schieten (van vuur), foras, Lucr.
