(dĕcŭmus)
1. eig., de tiende, ager efficit cum decumo, draagt tienvoudig, Cic. | decimum, adv. = voor de tiende maal, Liv. | s u b s t., decima of gewl. decuma, ae, f. (sc. pars), het tiende deel, tiende, als een geschenk van overheden aan het volk, Cic., Suet., of als belasting, decuma hordei, Cic.
2. meton., zeer groot, ontzaglijk.
