(Crŏtōn), ōnis, acc. ōnem en ōna, c. en na Aug. Crŏtōna, ae, f. stad op de Oostkust van Bruttium, tegenw. Crotone.
Daarv. Crŏtōniātes, ae, m. de Crotoniaat; Crŏtōnĭensis, e, uit Croton, Crotoniensisch, plur. subst., Crŏtōnĭenses, ĭum, m. de Crotoniensers.
