crēvi, crētum (3);
1. samengroeien, vand. zich verdikken, stremmen, verstijven, nive pruinaque concrescit aqua, Cic., rigido concrescere rostro (tot een snavel) ora, Ov., concreti sanguine crines, aaneenklevend, Verg.; part. subst. nihil concreti habere, Cic. | verduisteren, concreto lumine, Cic. poët.
2. praegn., zich verdikkend ontstaan, zich vastzetten, zich vormen, putres concrescere fungos, Verg., concretum esse ex phiribus naturis, Cic. | overdr., concreta labes, aanklevend, Verg.; part. subst., multa concreta, veel aanklevends = veel gebreken, Verg.
