vicomte de, (1768-1848), Frans schrijver, bracht zijn jeugd ongebonden op het land door, studeerde, werd officier, bereisde N.-Amerika, keerde 1792 naar Fr. terug, emigreerde onder Terreur, streed in 't leger der edelen, woonde daarna zeven jaar als balling in Eng., vond daar onder indruk van de dood zijner moeder zijn geloof terug (Le Génie dit Christianisme, 1802). Diplomaat onder Napoleon, na Oriëntreis (1806) van politiek afgekeerd ; lid Académie ( 1811 ) ; onder Restauratie weer in diplomatie (gezant Berlijn, Londen, afgevaardigde Congres Verona).
Min. van Buitenlandse Zaken 1830, tijdens oorlog in Spanje. Na 1830 teruggetrokken, reizend, schrijvend aan historische werken. Is de grootste Franse lit. en cult. figuur van de vóór-romantiek. Behalve Génie du Chr. nog hoofdwerken : René, Atala, Les Martyrs (1809), reisrelazen, memoires, lit.-pol. studiën.
