m.-en, vriendje:
1. persoon, waarmee men door vriendschap is verbonden: zij zijn dikke vrienden; goede vrienden zijn met; kwade vrienden zijn of worden, in twist zijn, geraken; iem. te vriend hebben; iem. te vriend houden, zorgen voor goede verstandhouding; vriend en vijand; allemans vriend is niemands vriend; als goede vrienden scheiden; zie lood(4); 2. toespreking: hoor eens vriend! vrienden, makkers! ;
3. liefhebber: een vriend van orde en tucht; aanspreking: zeg eens vriendje!
