m., in bet. 3 -s:
1. toestand van rust, van kalmte: vrede zij met u; laat mij met vrede; in vrede met zich zelf leven; zijn as ruste in vrede; met iedereen in vrede leven, eensgezindheid, eendracht; de huiselijke vrede breken; zie huisvrede; ik kan daar (geen) vrede mee hebben, er mij (niet) mee verenigen, verzoenen; ter wille van de lieve vrede;
2. het tegengestelde van oorlog: er was 32 jaar lang vrede; een eervolle, duurzame vrede; een gewapende vrede, met het leger op voet van oorlog;
3. vredesverdrag: de vrede werd getekend; een voorlopige vrede; vrede sluiten.
