mieteren

betekenis & definitie

I. mieterde, heeft (1), is (2) gemieterd;

1. gooien, smijten: iem. de deur uit mieteren;
2. met geweld, tuimelend vallen: hij is van de trap gemieterd; plat.

II. zie mieter (II): zegsw. wat kan ’t mij mieteren! schelen; plat.