(Rom. recht). Met p. wordt eigenlijk aangeduid een bestanddeel der ➝ formula, dat men te Rome aan de intentio (eisch) liet voorafgaan (vandaar de benaming), indien men de beslissing van den rechter op grond van overwegingen van billijkheid of doelmatigheid anders wilde doen uitvallen dan het verouderde ius civile zou meebrengen.
Praescriptio is later de gebruikelijke term geworden voor ➝ verjaring. Hermesdorf.