v. (-n) [~ tand] meestal mv.
1. Eig. tandvormig bovendeel van een gebouw. Syn. kanteel.
2. Metn. plat dak, hoogste gedeelte : de -n van de tempel van Jeruzalem, van een →: burcht.
Gepubliceerd op 18-02-2020
betekenis & definitie
v. (-n) [~ tand] meestal mv.
1. Eig. tandvormig bovendeel van een gebouw. Syn. kanteel.
2. Metn. plat dak, hoogste gedeelte : de -n van de tempel van Jeruzalem, van een →: burcht.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: