(partikula'rismə) o.
1. [→ partikulier 5] het stellen van het partikulier, biezonder belang boven het algemeen belang.
2. [ → partikulier 8] streven om afzonderlijk zelfstandig te blijven en niet in een groter geheel op te gaan : het van de vroegere zeventien Nederlandse provinciën.
