(para'doks)
I. m. (-en) [Fr. < Gr. para, tegen + doxa, (algemene) mening]
1. uitspraak die niet overeenstemt met de gangbare mening : hij is een groot liefhebber van het uitdrukken zijner gedachten in -en.
2. Uitbr. ogenschijnlijk ongerijmde en bij nader onderzoek toch gegronde uitspraak : hij weet zijn -en goed op te helderen.
II. bn. als een paradoks klinkend : -e stellingen verdedigen.
