I. ('kwa:kər) m. (-s; -tje) hij die kwaakt.
II. ('kwejkə) m. (-s) [Eng. < to quake, sidderen] lid van een protestantse sekte, 1648 door G. Fox in Engeland gesticht als reaktie tegen de kille Engelse Staatskerk; neemt de persoonlijke ingeving van de H. Geest als enige geloofsbron aan, en verwerpt alle uiterlijke godsdienst; is verspreid in Engeland en Noord-Amerika.
