[Lat. consonare, samenklinken]
I. v. (-en) wat met iets anders samenklinkt nl.:
1. medeklinker.
2. Muz. een van twee harmonisch samenklinkende tonen.
II. bn. harmonisch samenklinkend, welluidend.
Gepubliceerd op 30-06-2020
betekenis & definitie
[Lat. consonare, samenklinken]
I. v. (-en) wat met iets anders samenklinkt nl.:
1. medeklinker.
2. Muz. een van twee harmonisch samenklinkende tonen.
II. bn. harmonisch samenklinkend, welluidend.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: