(in'duksi) v. (–s) [Lat. inductio d. i.] beïnvloeding nl.
1. Wijsb. redenering, gevolgtrekking, besluit van het biezondere tot het algemene : iets door – bewijzen. Tgst. deduktie.
2. Natk. opwekking van een elektrische stroom in een gesloten geleider b. v. een ringvormige draad, door de inwerking van een andere, in een naburige geleider aanwezige elektrische stroom of door magneten : elektrische, magnetische –.
