duf

betekenis & definitie

bn. en bw. (-fer, -st) H dof]

1. een onfrisse, onaangename geur hebbend: een -je kelder; een -je stank; de teepot riekt -.

Syn. bedompt.

2. met bekrompen denkbeelden: een mannetje.
3. bekrompen, saai: -je wijsheid, hoeken.