een deerlijk slagtoffer van zo genaamden Godsdientigen ijver, zo strijdig met den verdraagenden Geest der Leere des Euangeliums, en een schandvlek der menschelijke natuure. Hij bekleedde het Leeraarampt onder de Hervormden, te Deventer, in Overijssel, in den Jaare 1599, en liet zich, nu en dan, een hard woord ontvallen, tegen de Roomsche Kerk en derzelver Geestelijkheid.
Dit gekoomen zijnde ter ooren van zekeren Roomschgezinden burger, HENDRTK VAN ACHTERVELT genaamd, ontstak deeze dermaate tegen hem in dolle woede, dat hij het moorddaadig besluit nam, om hem zulks betaald te zetten. Hij volvoerde het snood opzet, op Zondag, den eenëntwintigsten Januarij des gemelden Jaars 1599. Terwijl SCHURRICHMAN, op dien dag, naa het eindigen der Leerrede, van twee zijner vrienden verzeid, na zijne wooning wilde wederkeeren, wierdt hij, van den moordzieken ACHTERVELT, van agteren onverhoeds, aangevallen, en, met een tweesnijdend mes, in den nek dermaate gegriefd, dat het moordgeweer, de tong aanraakende, ten monde uitkwam. De Leeraar viel straks ter aarde, en overleedt, niet lang daar naa, aan zijne wonde. De moordenaar nam straks de vlugt; doch de Dienaars van het Geregt, hem te paerd volgende, agterhaalden en namen hem gevangen. Vergeefs zogt men, door pijniging, hem te noodzaaken om zijne opstookers tot het gruwelstuk te noemen. Hij bleef ’er bij, uit eigen beweeging en buiten iemands kennis het feit gepleegd te hebben, om geene andere reden, dan om dat de Leeraar tegen den Paus hadt gesproken; noemende voorts zijn bedrijf een werk van verdienste. Dit niettegenstaande verwees het Geregt den moordenaar tot doodstraffe.
Zie BOR en REID.
