Zink

betekenis & definitie

scheik. element, symbool Zn, atoomgewicht 65,4, s. g. 7,2 komt i/d natuur meestal gebonden voor, in ertsen, o.a. galmei (zinkcarbonaat), kiezclgalmei (zink-siticaat), zinkblende (zinksulfide) en roodzinkerts (zinkoxyde) en wordt daaruit vrij gemaakt door twee verschuil, methoden (zg, droge en natte methode); het is gemakkelijk oplosbaar in zuren. Wordt veelal gebruikt in plaatvorm v, dakbedekking. goten, afvoerpijpen enz.; verder o.m. in de → zincogratie en i/e aantal verbindingen en legeeringen.