oudgermaansch letterschrift, waarschijnlijk dateerend u/d 2e of 3e eeuw na Chr. en o.a. b/d Goten in gebruik vanwaar het later naar Duitschland en Scandinavië verbreid werd. Het oorspr. runen-alfabet bestond u. 24 letterteekens, welk aantal later d/d Angelsaksen tot 33 werd uitgebreid.
Aan dit alfabet werd een zekere magische beteekenis toegeschreven en het speelt een groote rol i/h oudgermaanselie tooverritueel.
