of Zwitsersche Bond, het bondgenootschap der kantons, waaruit Zwitserland bestaat, aanvankelijk aangegaan tusschen de steden Uri, Schwytz en Unterwalden, en door hen vernieuwd 1291, tegen de verdrukking, die de bevolking te lijden had van de oostenrijksche stadhouders; vervolgens sloten zich bij het E. aan: Lucern (1332), Zurich (1351), Glarusen Zng (1352), Bern (1253). Doordien van 1353 tot 1481 geen nieuwe leden tot het E. toetraden, werden de bovenvermelde steden gemeenlijk “de acht oude plaatsen" genoemd.
Dit E. hield zich tegen het steeds nog op erkenning van zijn gezag aandringende Oostenrijk kloekmoedig slaande; het E. zegevierde over de Oostenrijkers in den slag bij Morgarlen (6 Dec. 1315), hij Sempach (9 Juli 1386) en bij Nafels (9 April 1388), waarna Oostenrijk de onafhankelijkheid van het E. erkende. Evenzoo zegevierde het E. over de Burgundiërs in den slag bij Grandsou (3 Maart 1476), bij Murten (22 Juni 1476) en bij Nancy (5 Jan. 1477). Sedert omstreeks dien tijd, dat wil zeggen ongeveer sedert de helft der 15e eeuw, begonnen de volkeren van het E. zich Zwitsers (SchweUzer) te noemen, omdat Schwytz eigenlijk de ziel van het E. was. Na de bovengemelde overwinningen deden zich nog als leden in het E. opnemen : Freiburg en Solothurn (1481), Bazel en Schaffhauseu (1501) en Appenzell (1513); en zoodoende waren de 13 plaatsen verbonden, waaruit het eigenlijke E. is blijven bestaan tot in 1798, toen Bern, na eene heldhaftige verdediging, 5 Maart 1798 door de legermacht der fransche republiek ingenomen, en de zoogenaamde Helvetische Constitutie geproclameerd werd, waarbij geheel Zwitserland werd ingedeeld in 18 kantons, doch welke constitutie slechts van kortslondigen duur was. Zie voor het overige ZWITSERLAND.
