1) met den bijnaam “Doctor singularis et invicibiiis”, geb. te Occam in ’t engelsche graafschap Surrey op het laatst der 13e eeuw, eerst Franciscaan in Engeland, leeraarde ais discipel van Duns Scotus in ’t begin der 14e eeuw le Parijs, verdedigde de rechten van Fiiips den Schoone van Frankrijk en keizer Lodewijk den Beier tegen paus Johannes XXII, door wien hij deswege in den ban gedaan werd. Hij stierf te Munchen 7 April 1347.
Door O. zegevierde het Norninalismus over hetRealismns, waarom hij ook wel »Princeps nominalinm” genoemd werd. Zijne aanhangers heetten Occamisten. Vele philosophische, theol. en kerkelijke werken heeft O. geschreven.2) Zie OCKAM.
