van 1801 tot 1809 president der Vereenigde Staten van Noord-Amerika, geb. 2 April 1743 te Sliadweil in Virginie, begon zijne loopbaan als advocaat, werd 1769 lid der Wetgevende vergadering van Virginie, 1775 vertegenwoordiger van dien staat in het Congres, was een der voornaamste mannen in den strijd tegen Engeland, en stelde de onafhankelijkheidsverklaring op, die 4 Juli 1776 door het Congres werd aangenomen. Als lid der Wetgevende vergadering van Virginie gaf hij aan dien staat eene andere grondwet, werd 1779 gouverneur van Virginie, 1781 amenk. gezant te Parijs, 1786 dito te Londen.
In 1789 werd hij slaats-secrelaris van het gouvernement der Unie, uit welke betrekking hij 1793 zijn ontslag nam; daarop werd hij 1801 tot president der Unie gekozen, en als zoodanig herkozen 1805; toen men hem ten derden male met die hoogste waardigheid wilde bekleedeu, bedankte hij voor die eer (1809), omdat zijne herbenoeming-opnieuw in strijd zou geweest zijn met de wetten der Unie. Niettemin ging hij voort nuttig te zijn voor den bloei Van de Vereenigde Staten, wijdde zich in het bijzonder aan de belangen eener door hem gestichte niiiversiteit, en stierf zonder eenig vermogen na te laten 4 Juli 1826. Verscheidene philosoph. en staatk. werken heeft J. geschreven, o. o. een boek over Virginie (gedrukt 1781), in het Franscli vertaald onder dezen titel Noles sur la Virginie (Parijs 1786).
