adellijk geslacht, in verscheidene liniën verbreid in Frankenland en Saksen, stamt af van Lndewijk van S., die omstr. de helft der 13e eeuw leefde. Uit dit geslacht noemen wij S. (Friedr.
Heinr., rijksgraaf von), veldmaarschalk, geb. 1673 te Königsberg in Fraukenland, trad 1693 in dienst bij de engelsch-hollandsche, later bij de keizerlijke armee, onderscheidde zich vooral in den oorlog tegen de Turken en in den Spaanschen snecessie-ooriog onder prins Engenius, werd 1719 tot rijksgraaf verheveu, en lot verscheidene gewichtige diplom.onderhandelingen gebezigd. Na den dood van EugeniHs als veldmaarschalk opperbevelhebber geworden van het bij Belgrado staande onstenrijksche leger, bestuurde hij den veldtocht van 1737 tegen de Turken aanvankelijk niet onvoorspoedig, doch werd na het ondervinden van eenige tegenheden teruggeroepen. Deswege ontevreden op Oostenrijk, ging hij na den dood van Karel VI (1740), zijnen degen aanbieden aan de tegenpartij van diens dochter Maria Theresia namelijk aan den keurvorst van Beieren, die tot keizer verkoren was onder den naam van Karel VIl. Voor dien vorst heroverde hij Beieren, en bracht hem weder in München (1744). Na den dood van Karel VII sloot hij voor diens zoon (den jongen keurvorst) het tractaat van Fiissen (1745), verzoende zich zoodoende met Oostenrijk, werd door keizer Frans I in al zijne titels en waardigheden hersteld, en stierf 1763.
