een Jezuïet, die een schitterend bewijs leverde hoe het doel de middelen heiligt. In 1606 door Aquaviva naar Indië gezonden, omhelsde hij daar het Brahmanismus; ten einde zich beter ingang bij de Hindoes te verschaffen, droeg het gewaad der firahminen, en werd reeds spoedig beroemd onder hen om zijne geleerdheid en brahminische vroomheid.
Toen bij dus zijnen naam gevestigd zag, opende hij eene school ter heimelijke verbreiding van het Christendom, zonder echter op te houden voor het uiterlijke vast te houden aan al de gebruiken van het Brahmanismus. Op die wijze bekeerde hij 70 Brahminen. De Minderbroeders kwamen met nadruk legen deze manier van bekeeren op, zij klaagden daarover te Home, en noemden dat werk afgodendienst. Paus Gregorius XV evenwel dacht er anders over, en behoudens ettelijke beperkingen gaf hij vergunning, de doordc Minderbroeders gewraakte ceremoniën te behouden. In 1650 stierf N. te San-Thome; andere Jezuïeten vervolgden het door hem begonnen werk, en in 1710 stonden zij aan het hoofd eener gemeente van 150,000 zielen.
