Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Gepubliceerd op 29-11-2021

Rhetië

betekenis & definitie

lat. Rhcetia, thans Grauwbunderland en een gedeelte van Valteline, van Tirol en van Beieren, landschep in Cisalpijnsch Gallië, tusschen Helvetië ten W. en Noricum ten O., werd ten N. begrensd door den Donau, en doorloopen door eene keten der Alpen, welke keten uit dien hoofde Rhetische Alpen genoemd wordt.

Uit R. schijnen de Rasena herkomstig te zijn, die Etrurië bevolkten. Tiberius enj Drusus veroverden R. in't jaar 15 v. Chr. In de 4e eeuw werd R. begrepen in de diocese Italië, en vormde twee provinciën, die van elkander gescheiden waren door den CEnus (de Inn), nl. R. Prima, in het oosten (voornaamste plaatsen: Curia, Tridentnm, Bregantium), en R. Secunda, in het westen (hoofdplaats Aiignsta-Vindelicornm).

< >