voluit Lucius /Emilius Paulus, romeinsch keizer, bijgenaamd de Macedoniër, geb. 227 v. Chr„ droeg tijdens hij pretor was veel bij tot den voorspoed der romeinsche wapenen in Spanje (189), veroverde Ligurië gedurende zijn eerste consulschap (182), zag zijne pogingen om zich andermaal tot consul te doen benoemen mislukken, en onttrok zich toen voor eenigen tijd aan het openbare leven.
Doch andermaal tot consul gekozen in 168 v. Chr., en met de taak belast om den oorlog te voeren tegen Perseus, ontwikkelde hij tegen dien ongelukkigen vorst eene buitengewone geestkracht, bracht hem de nederlaag toe bij Pydna, bemachtigde geheel Macedonië, waar hij ontzaggelijke schatten buit maakte, en nam Perseus zelven gevangen op Samothracie. Bij zijne terugkomst viel hem de eer van een triomftocht ten deel; deze plechtigheid duurde drie dagen, en de massaas gemunt geld, edel metaal aan staven, en kostbaarheden van goud en zilver, door hem medegebracht voor de schatkist, waren zoo verbazend groot, dat de romeinsche burgers (zegt men) tot in het jaar 44 v. Chr. vrijgesteld bleven van alle belastingen. Hij stierf 158 v. Chr.Een zijner zonen, geadopteerd door den zoon van den grooten Scipio, is bekend onder den naam van Scipio Emilianus.
De vader van Paulus E., die even als hij L. /Emilius Paulus heette, was consul in 219 v. Chr., voerde voorspoedig oorlog tegen Demetrius, koning van lllyrië, en verwierf de eer van een zegevierenden intocht in Rome; ten tweeden male consul in 216 v. Chr. (met Varro), vermocht hij de nederlaag niet te verhinderen bij Cannae, waar hij op het slagveld bleef.
