zoon van een advokaat te Straatsburg, ging 1789 naarRusland,maakte met den prins van Nassau den zweedschen veldtogt, werd officier, en bekwam na den oorlog eene plaats in de kanselarij van het ministerie van buiteulandsclie zaken. In 1801 zond minister Panin hem naar het gezantschap te Weenen, aan hetwelk hij werd toegevoegd als raad van legatie,en waar hij tot 1811 bleef; behalve gedurende den oorlog van 1809,toen hij in Galicié werkzaam was.
In 1811 werd hij staatsraad eu 1812 directeur der diplomatieke kanselarij bij Kulusow’s armee. Hij sloot 7 April 1813 de conventie van Kaliseb, nam deel aan de verhandelingen te Reichenbach en Praag, en volgde daarna zijnen keizerlijken meester naar Frankfort en Parijs. Ook het Weener congres woonde hij bij, en was 1815 weder te Parijs werkzaam. Daarna werd hij als russisch gezant bij de duitschc Bondsvergadering naar Frankfort aan den Main gezonden, waar hij 14 Mei 1835 stierf.
