kardinaal en minister van staat onder Lodewijk XI, geb. 1421 in Poitou, wist zich door zijn werk-ijverig en intrigerend karakter in de gunst te brengen bij Lodewijk XI; werd tot bisschop, aalmoezenier des konings, intendant van financiën benoemd, en bezat gedurende verscheidene jaren al het gezag van een eersten minister. Hij liet de Pragmatieke Sanctie opheffen, en werd deswege door het hof van Rome met den kardinaalshoed begiftigd.
Buitendien voerde hij met de hertogen van Berri en Bourgondiê (de vijanden des konings) eene geheime briefwisseling, door welke hij hun de geheimen verried van den staat. Zijne brieven onderschept zijnde, wilde Lodewijk XI hem in regten doen vervolgen, doch de paus verzette zich daartegen, onder het beweren, dat een kardinaal niet te regt kon staan voor eene wereldlijke autoriteit. Toen liet Lodewijk XI hem zonder vorm van proces gevangen zetten (1469), en hield hem, zegt men, 11 jaren opgesloten in eene ijzeren kooi. Eindelijk (1480) werd B. op aandrang van den paus op vrije voeten gesteld en vertrok naar Rome, waar hij met eerbewijzen werd overladen, en waar men zich niet ontzag zelfs, hem (1484) als legaat a latere naar Frankrijk te zenden; doch hier werd hij zoo slecht ontvangen, dat hij zich verpligt zag naar Italië terug te keeren, waar hij 1491 stierf, nadat hij door Innocentius VIII tot bisschop van.Albano was aangesteld.
