graaf van Bergendaal, geb. 6 Nov. 1760 te Brussel, in den opstand der Nederlanden tegen Oostenrijk 1787 aanvoerder der opstandelingen, vluchtte naar Frankrijk, kwam met Pichegru mede naar Holland, werd 1795 generaal der nieuwe Bataafsche republiek, 1806 generaal van het koningrijk Holland, 1807 maarschalk van Holland; 1809 sloeg hij de Engelschen op Walcheren, waarvoor hij 'den titel van graaf van Bergendaal ontving. Napoleen I verhief hem 1811 tot graaf van het keizerrijk en kommandant der 2e militaire divisie; 1813 (26 Aug.) sloeg hij de Russen van de hoogten van Pirna, doch werd bij de overgave van Dresden krijgsgevangen; 1814 naar Frankrijk teruggekeerd, werd hij door Lodewijk XVIII in rang en titels bevestigd.
Na de tweede restauratie keerde D. naar zijn vaderland terug, werd door Zuid-Braband als vertegenwoordiger ter Staten-Generaal afgevaardigd, en stierf hooggeacht te Brussel 29 Dec. 1821.
