(Wirich Philipp Lorenz, graaf van), geb. 19 Oct. 1668, streed als oostenrijksch generaalmajoor in den spaanschen successie-oorlog; bevorderd tot luitenant-generaal-veldmaarschalk, noodzaakte hij in 1707 de Franschen tot de ontruiming van Lombardijë, veroverde als genl.-veldtuigmeester het koningrijk Napels, en bekleedde daar tweemaal (1707—8 en 1713—19) de hooge waardigheid van onderkoning; hij voerde ook de titels van veldmaarschalk, grande van Spanje en prins van Tiano. —
(Leopold Joseph Maria, rijksgraaf van), zoon van den vorige, geb. 25 September 1705 te Weenen, onderscheidde zich in vele veldtogten derwijze door dapperheid en beleid, dat hij 1754 tot veldmaarschalk verheven werd. In den Zevenjarigen oorlog behaalde hij eene schitterende overwinning op Frederik den Gr. 1757 te Kollin, en ontving daarvoor den titel van »redder des vaderlands"; doch met prins Karel van Lotharingen leed hij vervolgens eene nederlaag bij Leuthen; in 1758 echter herstelde hij dit verlies door bij Hochkirch op Frederik den Gr. eene overwinning te bevechten, nog schitterender dan die bij Kollin. In 1759 werd Dresden door D. ingenomen; doch 1760 bij Torgau, ofschoon sterker in troepenmagt en in voordeeliger positie geplaatst, werd hij door Frederik den Gr. verslagen. Hij stierf 5 Febr. 1766.
