fransch generaal, geb. 1772 te Besancon, was student toen hij 1789 in dienst trad bij de armee, maakte snelle vorderingen, was adjudant eerst van Kleber, daarna van Massena, onderscheidde zich 1805 als brigade-generaal bij Ulm, maakte de veldtochten in Pruisen, Spanje en Rusland mede, verdedigde 1813 aisdivisie-generaal de voorsteden van Dresden, en werd bij Leipzig zwaar gekwetst. In de Honderd Dagen werd hij pair van Frankrijk, en chef der eerste kavallerie-divisie.
Na den slag van Waterloo leefde P. als vergeten burger, totdat hij zich 29 Juli 1830 aan het hoofd van den opstand plaatste; hij werd tweede kommandant van Parijs, verdreef 5 Aug. Karel X uit Rambouillet, en werd vervolgens chef der eerste militaire divisie. Ook bekwam hij 1833 zijnen zetel terug in de kamer der pairs, doch werd 1842 ter dispositie gesteld, en stierf 1844 te Parijs. Hij was de schoonzoon van maarschalk Oudinot.
