wordt de leer genoemd, naar welke in alle twijfelachtige gevallen bepaald wordt, welke wijze van handelen de geoorloofde en de beste is. Men beeft alzoo eene philosophische C., die de zedeleer der rede tot rigtsnoer heeft; eene juridieke C., die men regtsgeleerde spitsvondigheid kan noemen; en eene christelijke of theologische C„ waarbij de zedeleer van Jezus ten rigtsnoer geldt bij de beslissing in alle gewetensbezwaren.
Voornamelijk de beoefenaars van laatstgenoemde C. heeft men op het oog, wanneer men van Casuïsten spreekt: het zijn veelal behendige drogredenaars, door wierverderfelijke behendigheid in de redeneerkunst dcgrootste misdaden als deugden en de grootste deugden als misdaden voorgesteld kunnen worden. Berucht als zoodanig zijn vele Jezuiten, waaronder Escobar, Molina, enz., eene eerste plaats bekleeden.
