beroemde en rijke napolitaansche familie van grieksche afkomst. De voornaamste leden dezer familie waren:
(Giovanni), sedert 1415 secretaris van koningin Johanna 11 van Napels, liet haren gemaal Jacques de la Marche gevangen nemen en noodzaakte hem naar Frankrijk te vlugten; C. bleef 18 jaren lang haar gunsteling, totdat zij, zijne onverzadelijke eerzucht moede, bevel gaf om hem in hechtenis te nemen. Door de uitvoerders van dit
bevel werd C. (naar het heette doordien hij zich had willen verzetten) 1432 in zijne kamer vermoord.
(Marino), geb. 1468, pronotarius van paus Leo X, werd 1518 naar Duitschland gezonden, om de uitlevering van Luther te bewerken, ontving van Panlas V den kardinaalshoed, en stierf 28 Jan. 1538 als stadhouder van Milaan.
(Domenico, markies), geb. 1715, gezant van Napels 1763 te Londen, sedert 1770 te Parijs, waar hij inde verlichtste kringen schitterde door zijne begaafdheden des geestes, werd 1781 onderkoning van Sicilië, 1786 minister van buitenlandsche zaken, en stierf 1789.
(Louis Antoine de), geb. 1721 te Mons, gaf in het licht de lang in geheel Europa voor echt gehoudene (zoo het heette uit het Italiaansch en Latijn vertaalde) Lettres intéressantes du pape Clément XIV (4 dln. Parijs 1777); hij had ook een aantal andere werken geschreven, die gedeeltelijk in eene verzameling het licht zagen (10 dln. Parijs 1761), en stierf te Parijs 29 Mei 1803.
(prins Francesco), napolilaansch admiraal, geb. 1748 te Napels, diende eerst zijn eigen land, vervolgens in Engeland, en onderscheidde zich 1793 bij Toulon, als bevelhebber van napolitaansche schepen. In 1798 trad hij in dienst der Parthenopeïsche republiek, sloeg eene doordesicil.-engelsche vloot beproefde landing af, doch werd deswege, in weerwil van de later getroffene capitulatie, ter dood veroordeeld, en op last van admiraal Nelson opgehangen.
