Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Gepubliceerd op 21-10-2021

Brocken

betekenis & definitie

lat. Mons Bmcterus, de hoogste (3510 vt. hooge) berg van het Hartsgebergte, in hel graafschap Stolberg-Wernigerodc.

Op het hoogste, van November tot Junij doorgaans met sneeuw bedekte punt staat sedert 1800 eene herberg met een houten toren, van welken men een heerlijk gezigt heeft over den omtrek, 17 mijlen in het rond. Aan den voet van den B. ontspringen de rivieren Bode, Ilse, Ocker en Holtzemme. De B. wordt gemeenlijk bedoeld, wanneer men van den Blocksberg spreekt. Zie BLOCKSBERG.

< >