een ovaal schild, aan weerszijden uitgesneden (ancisile van amb en caedo) en daarom A. genoemd, was het voornaamste wapen der salische priesters. Numa Pompilius gaf voor, dat dit schild uit den hemel was komen vallen, en dat de nimf Egeria hem geopenbaard had, dat het lot van Rome afhing van het behoud van dit schild.
Om dus te zorgen dat het niet ligt geroofd kunde worden of anderzins verloren zoude gaan, liet Numa er nog elf bijmaken, zoo sprekend gelijkend, dat niemand ze van het echte onderscheiden kon. Die twaalf Ancilia werden nu in bewaring gegeven aan twaalf priesters (de salische priesters) in eenen daartoe ingerigten tempel op den palatijnschen berg; en jaarlijks in het begin van Maart werden ze plegtig door de priesters door de stad rondgedragen onder wapendans en het zingen van liederen. Deze plegtigheid duurde drie dagen, gedurende welken tijd alle zaken stilstonden en ook niemand trouwen mogt.
