landgraaf van Thuringen, zoon van Hendrik den Doorluchtige, bekwam in 1265 Thuringen en den saksischen Paltz, was eerst gehuwd met Margareta, dochter van keizer Frederik II, en trad na haren dood in den echt met Kunigonde van Eisenberg. Den uit dit huwelijk geboren zoon Apitz wilde hij tot zijnen opvolger in Thuringen kiezen en zocht de zonen uit zijn eerste huwelijk, Frederik den Gebetene en Dietzmann, af te schepen met Pleissnerland.
Hieruit ontstond tusschen de zonen en den vader een bloedige oorlog, in den loop waarvan eerst de vader zijnen zoon Frederik, en daarna deze zijnen vader gevangen nam. Eindelijk verkocht A. in 1291 de mark Landsberg aan Brandenburg, en Thuringen met Oosterland aan den roomschen koning Adolf van Nassau. Frederik en Dietzmann hielden zich echter zoowel tegen dezen als tegen koning Albrecht staande. A. stierf in 1314 te Erfurt, nadat zijn zoon Apitz reeds vóór hem overleden was.
