in enge zin: dorpen waar het cultuurland door rooien van houtgewas, afbranden van heide en (soms) regeling van de waterstand is gewonnen.
De eigenlijke O., merendeels ontstaan in de M.E., liggen vooral in de Wouden; naast es-en brinkdorpen ook streekdorpen. De vervening gaf vele O. in 17de en 18de eeuw een schoksgewijze uitbreiding van cultuurland en bevolking, zie Oostermeer.