(Weststellingwerf 1955)
Onderwijzer die als trainer-coach naam maakte in de atletiekwereld. Kraaijenhof begon als atleet van het Groninger GVAV Rapiditas, waar hij in diverse disciplines (o.a. hordenlopen en hoogspringen) landelijk subtopper werd die ook een goede 400 meter vlak kon lopen (47,7 sec.). Zijn capaciteiten bleken echter vooral in het trainen en begeleiden van (top)atleten te liggen: sprinttoppers als Frankie Fredericks, Andrew Cason, Mariene Ottey en Nelli Cooman maakten onder zijn leiding furore. Met welke middelen hij dat deed, daarover hing en hangt nog altijd een waas van geheimzinnigheid. In interviews heeft hij herhaaldelijk laten weten niet afkerig te zijn van specifieke preparaties (‘Ik doe alles wat mag’). Als autodidact die het tot ‘sprintprofessor’ bracht, zocht en vond hij uitdagende grenzen die hij niet zelden wist te verleggen. Zijn veelal in Amerika opgedane trainingsmethoden sloegen zodanig aan, dat hij in 1998 ook door de beroemde Italiaanse voetbalclub Juventus werd ingehuurd als adviseur voor voeding en fysieke trainingsvormen.
Kraaijpoel, Diederik
(Amsterdam 1928)
Beeldend kunstenaar. Kraaijpoel volgde een studie MO-tekenen in Amsterdam. Op diverse scholen was hij docent. Als docent kunstbeschouwing aan Academie Minerva (1961-92) speelde hij een dominante rol in het Noord-Nederlandse kunstonderwijs. Kraaijpoel schildert landschappen, in het bijzonder barre woestenijen, die ontvolkt zijn en hooguit ‘bewoond’ worden door amfibieën of insekten. Hij schrijft ook over beeldende kunst. Zijn boek De Nieuwe Salon (1989), een polemiek tegen de door hem ervaren almacht van modernistische tendensen in de kunst, riep felle en uiteenlopende reacties op.
