Klokkengieter. Sedert 1732 gevestigd in Groningen en vanaf 1758 als admiraliteitsgieter in Enkhuizen.
Borchhardt goot één beiaard (voor Sneek, 1770; in 1930 vervangen). Hij vervaardigde vele luidklokken, waarvan er achttien voor plaatsen in de provincie Groningen bestemd waren. Van de weinige klokken van hem die bewaard zijn gebleven, zijn te noemen die in Oldehove (1734, nu in het Klokkengietersmuseum te Heiligerlee), Groningen (1764 Martinitoren, het zogeheten Ruimstraatsklokje), Winschoten (1773) en Nuis (1777). Borchhardt werkte ook als geelgieter (o.a. voor de kansel te Zuidbroek) en als gieter van sluisonderdelen voor het Schaphalsterzijl. Zijn zoon Johannes zette in 1761 de gieterij van O.B. Fraterma in Emden voort.
