De das is een roofdier, dat holen bouwt en huizen van meer dan één verdieping. De pootjes zijn kort, de kop heeft een witte streep, de rug wordt naar achteren breder, de snuit is spits en lang.
Deze architect is 75 cm lang en 30 hoog, springt, zwemt graaft, draaft, komt ’s avonds tevoorschijn, dut in de winter veel en lang, woont bij voorkeur in de buurt van kreupelhout en dan ook nog het liefst in het oosten en zuiden van ons land. De das kan vijftien jaar oud worden en heeft dan stellig heel wat maïs gegeten, maar hij lust alles. Eenmaal per jaar krijgt de das drie of vijf jongen, die drie weken blind zijn en twee jaar nodig hebben om volwassen te worden. In „De wereld van het dier ontsloten”, een pocket van de Phoenixserie, kun je lezen:„Een verrassende ervaring is die van een Engelse bioloog, die als eerste de begrafenis van een das meemaakte. Hij was er getuige van, dat een wijfjesdas telkens maar uit haar hol kwam, blijkbaar in gespannen afwachting. Tenslotte verscheen een jonge das, die met haar mee het hol in ging. Vermoedelijk was dit een zoon, die op onverklaarbare wijze was gewaarschuwd. Spoedig kwamen moeder en zoon weer tevoorschijn, thans echter met het lichaam van een gestorven mannetje. Moeder en zoon maakten een diepe kuil in de bodem en zorgden zo voor een keurige begrafenis. Na zijn kinderplichten te hebben vervuld, verdween het dier weer naar zijn eigen domein”.
