plattekaas (plattekees, platte kaas)
Ben. voor de eventueel zelfgemaakte, witte, verse, ongerijpte kaas, bereid uit wrongel van aangezuurde of zuur geworden (onder)melk en/of karnemelk, en veelal gebruikt als broodbeleg en als nagerecht: kwark, hangop. - Zie ook de dialectwdb., o.a. c., J., R. en T. Eindelijk kunnen ze weer een boterham met vet en plattekaas eten, ’s morgens ku...