Paramagnetisch
bn., (nat.) van een magnetisch veld een soortgelijke invloed ondervindend als ijzer, maar zeer veel zwakker: paramagnetische stoffen.
Van Dale Uitgevers (1950)
bn., (nat.) van een magnetisch veld een soortgelijke invloed ondervindend als ijzer, maar zeer veel zwakker: paramagnetische stoffen.
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[zie para-, en magnetisch]: -e metalen, metalen die in staafvorm vrij opgehangen zich met de lengterichting evenwijdig aan magnetische krachtlijnen opstellen (d.w.z. door magneet aangetrokken worden, i.t.t. de diamagnetische stoffen waarin (als ze in een magneetveld worden geplaatst) een tegengesteld magnetisch veld ge&i...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Prof. Dr. P.H. van Laer (1949)
(< → para-, → magnetisch). Faraday (1791-1867) noemde die stoffen paramagnetisch welke zich in een magneetveld instellen in de richting van de magnetische krachtlijnen, in tegenstelling tot de diamagnetische stoffen.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn., (natuurkunde) paramagnetische stoffen, stoffen die van een magnetisch veld een soortgelijke invloed ondervinden als ijzer, maar zeer veel zwakker.
J.H. van Dale (1898)
Paramagnetisch bn. magnetisch : men verdeelt de stoffen in twee groepen: de diamagnetische en de paramagnetische.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: