isocline (isokline)
[→Gr. kline, helling], v. (-n), lijn die plaatsen verbindt met dezelfde magnetische inclinatie; isoclinen hebben een analoog beloop als de isodynamen.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
[→Gr. kline, helling], v. (-n), lijn die plaatsen verbindt met dezelfde magnetische inclinatie; isoclinen hebben een analoog beloop als de isodynamen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: