interpolatiemethode
[→Lat.], v. (-n, -s), het berekenen van tussenliggende waarden van een functie, die in getabelleerde vorm gegeven is. (e) De eenvoudigste interpolatie is de lineaire, waarbij aangenomen wordt dat de functie tussen twee getabelleerde waarden lineair verloopt; er bestaan echter veel nauwkeuriger interpolatieformules, waarbij gebruik wordt gemaak...
